Ο ρόλος του διαιτολόγου στην βαριατρική χειρουργική

Η διαιτητική αντιμετώπιση των ατόμων που καταφεύγουν σε βαριατρικά χειρουργεία για την αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας είναι συχνά δύσκολη και μακροχρόνια. Η διαιτητική παρέμβαση απαιτεί το σχεδιασμό ενός υγιούς και ισορροπημένου διαιτολογίου, την αντιμετώπιση των μεταβολικών διαταραχών που πολλές φορές ακολουθούν τις επεμβάσεις αυτές, καθώς και τη συμβουλευτική για τροποποίηση της διατροφικής συμπεριφοράς των ατόμων.

Τα άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία πρέπει να παρακολουθούνται από μια οργανωμένη ομάδα επιστημόνων, συμπεριλαμβανομένου και του εξειδικευμένου κλινικού διαιτολόγου, τόσο πριν όσο και μετά τη βαριατρική επέμβαση. Η θεραπεία του κάθε ατόμου θα πρέπει να είναι εξατομικευμένη.

Πριν από την επέμβαση, ο κλινικός διαιτολόγος θα πρέπει:

• Να εκτιμήσει αναλυτικά την κατάσταση θρέψης του ατόμου με βάση τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά (ηλικία, φύλο, ύψος, βάρος, δείκτης μάζας σώματος), τη σύσταση σώματος (λιπομέτρηση), το ιστορικό βάρους και τις προηγούμενες αποτυχημένες προσπάθειες.
• Να αξιολογήσει τη διατροφική πρόσληψη και τις διατροφικές συνήθειες του (ανάκλησης 24ώρου και συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων).
• Να καταγράψει τυχόν τροφικές αλλεργίες και δυσανεξίες, την κατανάλωση αλκοόλ, το κάπνισμα, την λήψη συμπληρωμάτων διατροφής ή άλλων ουσιών κ.λ.π.
• Να εκτιμήσει το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας.
• Να εκτιμήσει τα κίνητρα, την προθυμία και τη δυνατότητα του ατόμου να συνεργαστεί με τη βαριατρική ομάδα πριν και μετά το χειρουργείο.
• Να εξηγήσει στον ασθενή τις διατροφικές αλλαγές που απαιτούνται μετά την επέμβαση και να τον εκπαιδεύσει σε αυτές με την εφαρμογή συγκεκριμένου προγράμματος αλλαγής της διατροφικής συμπεριφοράς.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο κλινικός διαιτολόγος θα πρέπει να συναντά τον ασθενή, σε τακτά προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα και να παρακολουθεί:

• Το σωματικό βάρος και το ρυθμό απώλειάς του.
• Τη σύσταση του σώματος (π.χ. λιπομέτρηση)
• Τις αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις του.
• Την πιθανή ύπαρξη και σοβαρότητα γαστρεντερικών συμπτωμάτων.
• Τη διαιτητική πρόσληψη και συμπεριφορά του και την πρόοδο του ασθενούς σχετικά με την αλλαγή στην διατροφική συμπεριφορά του
• Την πορεία της σίτισης και την τήρηση των διαιτητικών οδηγιών.
• Την ύπαρξη κλινικών σημείων κακής θρέψης.
• Την πρόληψη τυχόν επιπλοκών που σχετίζονται με τη διατροφή του.

Ο ρόλος, λοιπόν, του εξειδικευμένου κλινικού διαιτολόγου στα βαριατρικά χειρουργεία είναι καίριος, τόσο για τη διαδικασία όσο και για την έκβαση της επέμβασης, καθώς και για τη μακροχρόνια αποτελεσματικότητά της.